Veel heb ik niet kunnen rusten na ons concert van vrijdag, want zondagavond stond er alweer visite voor de deur. Wees gerust, we hebben het goed rustig aan gedaan hoor dus wat drukte betreft viel het wel mee! Thera was hier weer gezellig een aantal dagen met haar meiden. Omdat het maandag haar verjaardag was kwam ze weer enkele dagen logeren, en hoewel de intentie er zeker was haar een gezelligere verjaardag te geven dan de mijne (nu was dat dit jaar niet zo heel erg moeilijk natuurlijk…) viel dit plan toch een beetje in het water. Maandagmiddag kreeg ik namelijk een nogal teleurstellend telefoontje. De afspraak voor het intakegesprek vanwege het hulphondtraject dat ik met Eevee wil gaan doorlopen werd op het laatste moment afgezegd vanwege privé omstandigheden en in verband met vakanties kon een eerst volgend gesprek pas over hooguit enkele weken plaatsvinden. Waarom moet het altijd als ik net weer een klein beetje hoop begin te krijgen allemaal tegen zitten? Waarom staat het geluk nooit eens aan mijn zij dacht ik gelijk?! Ik had net weer een klein beetje hoop op wat vrijheid, wat geborgenheid voor in de nabije toekomst en voor mijn gevoel was ik nu ineens weer terug bij af. Ik begreep uiteraard dat niemand hier wat aan kon doen, het was complete onmacht, maar voelde toch als een klap in mijn gezicht. Weer een teleurstelling, weer het bewijs voor mij dat ik nooit ergens op moet hopen, want dat het toch altijd tegenzit. Maar bovenal weer een herinnering aan hoezeer ik Ashley mis... Het gaf een flinke domper die dag en de daarop volgende dagen voor mij.
Toch hebben we die maandag zeker ook wel wat lol gehad hoor. We zijn er lekker op uitgetrokken met de hondjes die middag en ik heb geprobeerd ondanks alles toch zo veel mogelijk de verjaardag van Thera niet te laten verpesten.

Hoewel dinsdag de emoties nog altijd hoog zaten, heb ik ook die dag geprobeerd er het beste van te maken. We zijn ’s middags maar wat gaan winkelen, ik met mijn onofficiële ‘hulphond’ Eevee voor een deel van de tijd aan mijn zij. Ze moest buiten de winkels op mij wachten helaas, maar gelukkig had ik Thera voor dat onderdeel van het shoppen om met mij mee te gaan. We hebben ook nog even lekker met de hondjes gewandeld, en die middag kreeg ik ook nog een mailtje van de organisatie voor een nieuwe afspraak. De afspraak is verzet naar medio juli, een van de eerst mogelijke opties na de vakantie van de persoon die hier langs zou komen. Anderhalve maand doorbijten dus nu nog. Maar goed ik ga m'n best doen. Heb na dit nieuws weer even flink zitten janken, maar heb daarna geprobeerd de knop om te zetten. Woensdag stond het concert van Maroon 5 op de planning, zaterdag Spelletjesdag bij mijn (oude) hondenschool, zondag de 21e het concert van Taylor Swift en maandag 13 juli dan eindelijk de intake. De data om vanaf nu naar toe te leven…

De eerste kwam al snel, want nadat Thera woensdagmiddag weer terug naar huis vertrok stapten wij niet veel later in de auto richting Amsterdam voor alweer een avondje Ziggo Dome. Na Ariana Grande vrijdag, was het nu de beurt aan Maroon 5 en support acts Magic en Nick Gardner om ons deze avond te entertainen. Eerst even onderweg wat gegeten bij McDonalds, en voor de show nog langs de winkels bij de Arena geweest om uiteindelijk rond 19.15u op onze plekken aan te komen in de Dome zelf. Ruim op tijd, weer eens wat anders in vergelijking met de show van vrijdag hè. Hahaha!
Nick Gardner begon de avond. Met een korte set introduceerde hij zichzelf in ons land. Zeker geen slechte zanger, en vooral ook erg sympathiek en vriendelijk. Hij deed wat eigen nummers en ook een medley van Madonna’s ‘Like A Prayer’ en Hozier’s ‘Take Me To Church’…

Maar de avond kwam pas echt goed op gang toen Magic aan set was. De band die in ons land vooral bekend is van de hit ‘Rude’ gaf een erg goede show met een hoop nummers waaronder ook een cover. Erg leuk aan hun set vond ik het gloednieuwe nummer ‘Sunday’, wat ze pas sinds een week af hebben en gisteren dus voor het eerst aan het publiek lieten horen. Een heerlijk nummer, al kon dit eigenlijk wel gezegd worden over hun hele set!

Alles ging exact op tijd, om 21.15u was de beurt dan ook dus eindelijk aan Maroon 5 om met hun concert te beginnen. De band, die op dit moment maar liefs 7 leden telt, begon sterk met Animals en liet geen pauze tussen de nummers zitten. In hoge snelheid gingen we door hun repertoire. Met name singles kwamen aan bod, al was er hier en daar ook wel plaats voor wat album tracks.

Er was wel wat overlapping met het vorige concert van ruim een jaar geleden, wat ook een soortgelijke setlist betrof, maar saai was het concert hierom zeker niet. Adam Levine heeft dit weekend nog een avond moeten afzeggen vanwege keelproblemen, maar hier was gelukkig deze woensdag weinig van te merken. Er waren hier en daar wel wat momentjes, zo stopte hij middenin een nummer vanwege wat kleine stemproblemen. Maar al met al klonk hij super en konden we dan ook genieten van de heerlijke hoge noten waar hij zo bekend om staat.
Was hij tijdens het concert vorig jaar hier en daar nog wat terughoudend, dit keer pakte hij groots uit en was er een geweldige interactie met het publiek! Met name tijdens het laatste deel van het concert, toen ook wat akoestische nummers werden gespeeld, werd dit duidelijk toen hij ook echt in gesprek ging met het publiek en inging op wat dingen die in de zaal gebeurde. Waar Ariana Grande helemaal geen interactie had met het publiek liet Maroon 5 het andere uiterste zien… En in alle eerlijkheid verkies ik dit toch wel meer. We hebben echt hardop moeten lachen om sommige dingen en genoten samen met de jongens van hun optreden in plaats van naar een gelikte show te kijken waar nauwelijks ruimte was voor improvisatie.

Het niveau lag de hele avond lang hoog, geen van alle optreden hebben teleurgesteld (dit geldt zeker ook voor het voorprogramma) en door de band’s vrolijke moves en vibes stond het publiek op de tribune zelfs halverwege de set al op om mee te dansen en te zingen. Het was precies wat ik nodig had na deze emotionele dagen, even lekker er tussenuit en meezingen met heerlijke muziek!

Na ruim anderhalf uur lang te hebben gespeeld kwam rond 22.50u dan toch uiteindelijk een einde aan het optreden van Maroon 5 tijdens de Maroon V tour in Amsterdam. Na bijna continu non-stop te hebben gespeeld en een lekkere show te hebben weggegeven eindigde de jongens met ‘Sugar’ waarbij iedereen goed meezong. Het dak ging er niet zo af als tijdens de (eerste) toegift ‘This Summer’s Gonna Hurt Like a Motherfucker’, maar dit nummer leent zich dan ook wel weer echt voor keihard meezingen hè… Zowel mijn moeder als ikzelf hebben even alle stress eruit kunnen zingen, wat we allebei ook wel nodig hadden dus erg blij mee waren.

Pff, wat een week... En we zijn nog maar net op de helft! Veel tranen gelaten, veel pijn gehad (zowel fysiek als mentaal) maar gelukkig ook veel afleiding. In de vorm van vriendschap en een concert. Donderdag heb ik het grootste deel van de dag op bed gelegen. Kan bijna niet meer lopen dus ik had weinig keus. Maar woensdagavond was wel echt een goede oppepper, ssorry Ariana & Rixton maar Maroon 5 & Magic hebben deze eerste battle dubbel en dwars gewonnen! Ik zeg zeker niet dat ik niet meer 'emotioneel' ben maar ik ben in ieder geval na deze avond weer een stukje minder labiel (althans dat hoop ik). Hahaha! Nu even opladen voor dit weekend, en daarna het eerst volgende concert eind deze maand. We hebben er zin in!

Kijk op deze afspeellijst op mijn Youtube pagina voor nog meer filmpjes gemaakt tijdens dit concert!